Australië part three en Nieuw Zeeland

Harts de mazzel, op naar Cairns!
Na 2 en een halve week bij de familie Hart te hebben gebivakkeerd zit mijn Wwoof avontuur er in Australië weer op, heb een leuke tijd gehad en best wat geld bespaard, en ben natuurlijk weer een ervaring rijker. Yvonne had me nadat ik de haan had vrijgelaten, de kippen en de hond gevoerd had afgezet in byron bay waar mijn bus om 11:15 richting Cairns ging. Kom er morgen pas om 20:00 aan dus reken maar uit, ja een lange zit... Dus even wezen shoppen bij de Aldi om niet uitgehongerd te raken. Het is goed te doen in de bus maar het blijft f¥#%ing lang, vooral het om de 40 minuten wakker schrikken en er achter komen dat je kussentje op de schoot van je achterbuurvrouw ligt, aai.
Backpacken o yeah! Maar goed, heb in Cairns een hostel geboekt en ja wel voor het eerst kan ik zeggen dat ik iets goedkoops heb gevonden! 11 dollar per nacht inclusief "licht granen ontbijt" (wat dat ook mag voor stellen) en diner, met uitzondering van maandag en vrijdag, maar op vrijdag is er een 5 dollar all you can eat BBQ, prima dus! Ga in Cairns me big old buddy goon ook maar weer even opzoeken, heb al een tijdje geen hoofdpijn meer gehad.
(13-2-13 03:24)

Op naar Alice springs, en ben niet top vit..
Gister mad Monday in het hostel, en moest er vanochtend om half 8 uit.
Mad Monday is een avond stappen met het hostel, was leuk alleen een kort nachtje dus. Dus hier zit ik dan op het vliegveld, beetje uit te kateren.
Cairns was top trouwens, Nederlander ontmoet met wie ik optrok.
Enigste wat wel jammer is is dat ik het great barrier reef niet heb gezien, dit omdat het heel erg duur was en ik van een aantal mensen had gehoord dat het zwaar tegen viel, moet keuzes maken in deze tijd van recessie.
En nu naar Alice springs waar ik nog geen hostel heb, maar ik ga er vanuit dat ik daar wel wat vind, het hostel waar ik zat in Cairns: asylum was best goed, klein, beetje ranzig en persoonlijk. Wat wel het belangrijkste is voor een goed hostel. Ik moet water gaan scoren, verdomde goon!
(19-2-13 09:20).

Alice springs, saai dorpje midden in de woestijn maar heb in die zelfde woestijn echt een te gekke drie dagen gehad! Bij mijn aankomst op Alice springs eerst een hostel gezocht en gevonden en vrijwel meteen een tour geboekt de outback in. Volgende ochtend om 5:45 ging het wekkertje en uurtje later zat ik in een busje met 16 vreemden. Na een uurtje of 3 halverwege de 6 uur durende rit even wat ontbeten in een weg restaurant en daar de eerste mensen ontmoet, een Frans stel, eerste Fransen die ik heb leren kennen die goed Engels spraken btw. Daar de rest van de rit een beetje mee gesproken. Vervolgens aangekomen bij uluru: de grootste steen ter wereld! En hij is heilig voor de aboriginals. Daar wat uitleg gekregen over de rots en de dudes die hem zo heilig vonden. Heel interessant allemaal. Beetje omheen gelopen toen iets verschrikkelijks gebeurde, ben er nu nog steeds Kapot van. 1 van mijn prachtige 6 en een half jaar oude met Brazilië beprinte havaianas die de halve wereld hebben gezien is stuk gegaan, dit 2 maanden voordat hij terug zou gaan naar zijn land van herkomst. Een zwarte dag in een reis vol kleur.
Maar goed de een zijn dood is de ander zijn brood, voor 2 dollar heb ik alweer een nieuw paar slippertjes op de kop weten te tikken! Terug naar de outback, iets wat ik even moet vermelden is dat het er altijd bloedverziekend heet is en er heel veel vliegen zijn die de o zo leuke eigenschap hebben om te gaan zitten in je neus, mond, ogen of oren, moeilijk irritant! Daarna zijn we een paar kilometer van uluru weg gereden om de zonsondergang te gaan bekijken en een lekker hapje te eten, echt onwijs mooi zoals de kleuren op uluru veranderden. Paar pilsjes gedronken en onder de milkyway in de buiten lucht in slaap te vallen. Niet dat dat echt iets voor mij is, 2 uur slaap want om 4:30 werden we alweer wakker gemaakt voor de zonsopgang, weer zo een prachtig natuur spektakel. Daarna zijn we weer naar een andere rotsachtig gebeuren gegaan, daar een paar uur gelopen en wat meer uitleg gekregen over de omgeving en jawel mijn eerste en enigste kangoeroe gespot! Op de weg naar ons kamp hout afgebroken voor het kampvuur voor later die middag, paar blaren kado gekregen en klaargemaakt voor weer een nacht in de buitenlucht.
Laatse dag zijn we naar kingscanyon geweest maar voordat ik dat beschrijf eerst even een paar weetjes!
*wist je dat de grand canyon niet eens een canyon is?
*wist je dat ze in Korea niet bij 0 beginnen als er een kind word geboren maar bij 1? Dus in Korea ben je een jaar ouder..
*wist je dat je in de maan een konijn of een sjagerijnig gozer kunt zien?
Kingscanyon was te gek, super mooi om op de rand te staan van zo een inmens hoge klif. Echt prachtig! Foto's volgen op facebook.
Kreeg trouwens een compliment voor mijn engels, meisje uit Londen dacht dat ik ook uit Engeland kwam maar dat ik een of ander vaag dorpsaccent had.
Na kings canyon zijn we op de terug weg naar alice springs gegaan, daar Savonds met de groep een hapje gegeten en wat gedronken. Heb weer een super leuke groep mensen leren kennen en toch ook weer bevestiging gehad dat je mensen nooit moet beoordelen voor dat je ze hebt leren kennen!
23-2-13 16:01)

Land der hobbits, schapen en serene rust (dorpjes zonder leven).
12:10 vlucht van Alice springs naar Sydney, eenmaal in Sydney me backpack gedropt bij Mike's huis in St. Peters (20 min) glaasje water gedronken, daarna met de trein naar naar museum in Sydney waar Amber stond te wachten, gezellig wat pupfood naar binnen gewerkt en natuurlijk een aantal kouwe kletsers. Anderhalf uur later sloot Mike zich ook aan, paar potjes pool gespeeld en gewonnen (voor het eerst in me leven). Am gedag gezegd en met de trein en Mike terug naar St. Pieters, 2 uur geslapen toen me wekker alweer ging. Taxi gepakt en op naar het vliegveld voor mijn vlucht naar Nieuw-Zeeland. 6 uur later checkte ik in bij me hostel in het dodelijksaaie Christchurch. 15 uur slaap later beetje south-brighton verkend. 5 dollar pizza gescoord en een beetje geluierd. Volgde ochtend bij het ontbijt zat ik tegen over een baahaardebebaarde Engelsman genaamd Bobby, Bobby viel niet op vanwege zijn vele haar maar meer vanwege de 6 blokken cornflakes in zijn kom. Bobby wilde een auto kopen en had van de receptie in het hostel gehoord dat er een Toyota corona uit 1989 te koop stond bij een garage ergens in Christchurch. 2 fietsen gehuurd en op naar de garage waar de witte boliede klaar stond. Na een proef ritje was Bobby verkocht en kocht de auto. Vlak voor dat hij John (garage eigenaar, mooie vent, heeft een hekel aan ozzzies en Duitsers en eigenlijk aan alles wat Duits sprak) het geld overhandigde vertelde John de geschiedenis van "corona" de vorige eigenaar had een giga boerderij en een gokverslaving, door de laatst genoemde werd zijn giga boerderij steeds kleiner tot hij alleen nog maar een huisje overhield (en een pistool) het werd hem te veel en besloot een kogel door zijn hoofd te jagen. Dat was de geschiedenis..
Lekker voor je aan een roadtrip gaat beginnen, want oja dat gingen we doen. Volgende ochtend samen met Bobby en Melanie (Frans meisje die Bobby had ontmoet) omhoog gereden langs de oost kust van Nieuw-Zeeland, daar overnacht in de auto, net als de 3 opvolgende nachten. De tweede van deze 3 was de meest adrenaline volle en bizarste van mijn reis tot dus ver.
Geparkeerd op een strand, geïnstalleerd in me slaap zak in de achterbak.
Toen er plots een jeep stopte naast onze auto, bleken een paar kiwi's te zijn die ons een beetje bang probeerde te maken, na wat gesproken met ze te hebben nodigden ze ons uit bij hun kampvuur voor een paar wiskeycolatjes. Gezellig gezeten en eigenlijk klaar om naar bed te gaan toen 2 van de 3 gasten voorstelden om ons een beetje rond te leiden door west-port. Uhhm nu? Ja nu! Uhh oke, oke dan haal ik even me auto op, dit omdat de dude die de jeep had naar bed wilde. 15 min later stopte er een mini uit 1970, beetje aarzelend ingestapt omdat die gast niet echt nuchter meer was. Heen weg was prima, hij vertelde in de auto dat hij al 2 x zijn rijbewijs was kwijt geraakt en dat hij volgende week voor de rechter moest verschijnen om hem voor de 3de x te mogen inleveren. En hij vertelde dat hij al 7 x achtervolgd was door de politie. Beetje een opschepper dacht ik. Na een paar biertjes in een barretje hadden Bobby, melanie en ik het wel gehad, dus bracht Hutch (die kiwi dude) ons wel even terug naar onze auto/slaapplek. Na 5 minuten rijden door het dooie dorpje reden we langs een politie auto die de mini blijkbaar herkende en achterons aan kwamen. En toen werd het bizar. Zeker een 10 minuut durende achtervolging die niet had misgaan in een Bourne movie. Ik was serieus even bang dat dit wel eens slecht zou kunnen aflopen, heb ooit gehoord dat die oude kleine autootjes wanneer ze crashen er niet zo veel meer van over blijft. Maar na nog een laatse really in het donker zonder licht tussen de bomen en het strand stopten we met in de verte achter ons de zwaailichten nog zichtbaar.
Wij zijn terug gelopen naar de auto, in slaap gevallen en de volgende morgen meteen weg gegaan! Via de west kant van het zuid eiland richting het zuiden gereden waar we vlak voorbij het plaatsje Franz Josef 20 minuten door regenwoud hebben gereden waar we uit kwamen op een prachtig uitgestrekt zwart verlaten strand waar langzaam de zon onderging. Met links mist dat uit de bergen de zee inviel, golven van 2 meter en achter ons de roze/oranje belichte glaciertopen die boven de wolken uitkwamen, en natuurlijk de prachtige zonsondergang! Hier de nacht door gebracht en volgende ochtend door gereden naar Queenstown waar ik nu nog steeds ben. Bobby en Melanie zijn na 2 nachten vertrokken, en mij bevalt het hier wel. En zat heel toevallig in het zelfde hostel als Jeroen Berkhout! Eerste dag kratje bier weg gedronken in het zonnetje en wezen stappen, volgende dag samen uitgekaterd bij de mac en de bios en een fles chardonnay-bocht genekt. Gister ochtend is Jeroen op de bus gestapt richting Christchurch. Zo ben ik hier nog een paar dagen alleen, maar hier zitten toevallig 2 Duitse meiden die ik op koh toa heb ontmoet, gister wat met ze wezen eten en uit geweest. Vandaag dus weer een beetje uitgekaterd, en vraag me af of ik vanavond wel weer ga stappen.
Jullie krijgen de groeten van Frodo en zijn kornuiten!
(7-3-12 17:26)