Chili, Brazilië, Argentinië!

Hola Zuid-Amerika!

Santiago (Chili) de stad van de ordinaire tongzoen en hotdog's!
Mijn eerste paar dagen in Santiago waren wel even flink omschakelen, helemaal na het rustige en vredige Nieuw-Zeeland. Dus had weer een cultuurschokje te pakken.
In mijn hostel in Santiago een andere Nederlander ontmoet met de schitterende naam: Jelle, met hem Santiago beetje verkend, en naar Valparaiso afgereisd (stadje anderhalf uur bij Santiago vandaan), leuk stadje met hele vette graffiti's en leuke barretjes en restaurantjes. Ik heb helaas niet alles uit Valparaiso kunnen halen wat er in zat omdat er nogal wat gedoe was rondom het omboeken van mijn terug vlucht, maar dat is dankzij paps in Holanda gelukkig allemaal goed gekomen. Ook meteen een ticket naar Rio de Janeiro geboekt, waar ik 3 dagen lande. Hosteltje geboekt in Copacabana, echt onwijs relaxed, 5 minuutjes van het beroemde Copacabana-Beach, op dat zelfde strand met de 3 Engelse gasten die ik in mijn hostel heb ontmoet gevoetbald met een stel Braziliaanse samba-Ronaldinho's, die leden zijn niet normaal goed joh, ik kon letterlijk na 8 minuten aan de beademing. Verder in Rio een beetje gerelaxt, en een tour door de Favela's gedaan, onwijs interessant, waande me echt een beetje in de film: City of god (aanrader). Paar dagen later busje geboekt naar Ilha Grande, onwijs mooi tropisch eilandje waar geen gemotoriseerde voertuigen rijden, eerste ochtend werd ik wat laat wakker met een lichte kater maar wilde toch nog wat met me dag doen dus besloot ik te gaan lopen naar 1 van de mooiste stranden van Brazilië: Lopes Mendez, nogal naïef van me om daar om 1 uur aan te gaan beginnen (op me slippertjes) want liep na 5 minuten al op me blote voeten, na zo een 2 uur lopen was ik er nog steeds niet dus begon ik hem wel een beetje te knijpen omdat het rond 5 uur donker word, en je niet vast wilt zitten in de jungle s'nachts. Dus ben ik zonder het standje te zien maar rechtsomkeert gegaan richting het dorpje. Die zelfde avond bij een kampvuur op het strand 1 van de Engelse gasten met wie ik in Rio optrok weer gezien. Zijn plan was om de volgende ochtend naar lopes Mendez te gaan, en aangezien ik het hele strand niet had gezien besloot ik die kolere wandeling nog maar eens een keertje te maken. Het laatste stukje wat ik dus die dag ervoor niet had gedaan was prachtig, kleurrijke vogeltjes en aapjes etc. Het strand zelf viel me wat tegen, was onwijs mooi hoor daar niet van, maar zwemmen is er onmogelijk, naja kan wel, als je de Atlantische oceaan in gezogen wilt worden (met alle narigheid van dien). Maar toch wel blij dat ik het gezien heb. Dagen daarna op Ilha Grande niet zo heel veel gedaan, dit omdat het een klein eilandje is waar je eigenlijk alleen maar kunt hiken, en dat is niet een van mijn favoriete bezigheden. Dus na 3 dagen de bood en bus gepakt naar Paraty (samen met die Engelse dude: Nick). Paraty was een echte Portugese kolonie, en het ziet er nog exact zo uit, prachtige witte huisjes met gekleurde kozijntjes, en grote keien op de weg. In Paraty had ik een heerlijk hostel aan het strand waar het goed vertoeven was, maar net als op Ilha Grande was er niet heel veel te beleven dus hadden we het na een dag of 3 wel weer gezien en zijn we samen afgereisd naar Sao Paulo, hele grote stad! Maar ook daar troffen we het niet bepaald, we zaten er op maandag en dinsdag, en alle barretjes en clubs zijn dan leeg. Nou net op het moment dat we wel een goeie fuif konden gebruiken.
In het hostel waar we zaten heb ik mijn op 1 na beste en uitgebreidste ontbijt buffet gehad! 3 soorten kaas, 3 soorten vlees waren, 2 verse fruitsapjes, koffie, thee, chocolade melk, melk, 3 soorten brood, cake, vers fruit, en sousjes met kaas eren. Top dus!
In Sao Paulo zelf een voetbal stadion/museum bezocht, wat niet zo heel boeiend was, maar ze hadden een tafelvoetbaltafel! Dus we vermaakten ons prima. Ook hebben we de 2 legendarische champignons league wedstrijden Bayer München - Barcelona 4-0, en Dortmund - Real Madrid 4-1 gezien. De ochtend na de laatst genoemde wedstrijd zijn Nick & ik door gereisd naar het zonnige Florianopolis. En weer een super relaxed hostel. Privé strandje, gratis caprihinas bij zonsondergang, en heerlijk eten elke avond. Daar een dag of 4 niet te veel gedaan, beetje in de zon gelegen en natuurlijk bier gedronken. En mijn bus geboekt naar Buenos Aires, waar ik de 29ste zou aankomen. Ingecheckt in het Milhouse hostel, en die zelfde avond naar mijn oud chef (maand mee gewerkt) Martijn van Beek gegaan, want die woont al ruim anderhalf jaar in BA, dit omdat zijn vrouw werkt bij de Nederlandse ambassade. De avond van de 29ste was er een soort van klassiek concert ter ere van het nieuwe Konings paar in Holanda aangeboden door de stad Buenos Aires, was leuk vooral de gratis potjes Amstel! De dag erna ben ik met Liesje en Martijn naar een heel groot koninginendag feest geweest waar zo een 800 man was, waarvan ruim 500 Nederlanders, was te gek om het eens op zo een manier te vieren! De dag erna nodig gehad om uit te kateren, en een fietstour gedaan. Was een bijzondere morgen (12:45) eerder die ochtend (10:30) hoorde ik iemand onder me enorm vloeken met een Iers accent, en dacht wat voor een maf ligt er in vredesnaam onder me. Vervolgens weer in slaap gevallen tot 12:45, ik werd wakker door wat gestommel naast me en keek recht in de ogen van een vriendelijk uitziende gozer (Ghafoor) en hij sprak vervolgens de meest geniale zinnen die ik ooit heb gehoord vlak nadat ik wakker werd: hee man, how are you? Wanna get wasted? Ik wreef even in me ogen en probeerde mijn hersens op te starten en zei vervolgens: uhh, uhm, yes why not? Give me a view minutes. En zo begon een nieuwe vriendschap, samen met me nieuwe maat Ghafoor. Fiets tour gedaan door Buenos Aires, was lachen. Vooral rond het stadion van Boca juniors, de wijk Boca. De dag erna zouden we namelijk naar el super classico gaan (de derby's der derby's) Boca Juniors - River Plate, en aangezien we in het uitvak plaats zouden gaan nemen waren we opzoek naar een River Plate shirtje, in de wijk Boca. Iets wat natuurlijk niet zo slim is aangezien de rivaliteit tussen de 2 clubs bizar groot is. Maar ja YOLO! Dus zodoende de volgende dag samen met een andere dude die we op de tour hadden ontmoet (Darren) naar de wedstrijd waar we allemaal behoorlijk zenuwachtig voor waren, Ro mijn makker, hier is jou afscheid geld ingegaan want een kaartje voor deze wedstrijd is even duur als een seizoen kaart voor ons aller AZ. Ik zal deze dag overigens nooit vergeten, busje vol toeristen op naar de wijk boca. We werden ongeveer een kilometer of anderhalf buiten het stadion afgezet. Vervolgens liepen we door afgezeten straten door ik denk zo een 12 controle sluizen.
Waarvan er 4 zwaar gecontroleerd werden, denk aan vinger afdrukken afgeven, blaas controles en het standaard volière werk. Toen buiten het immense stadion (bijnaam de chocolade doos, dit vanwege zijn stijlen tribunes) begonnen de kriebels toe te nemen, en het gegalm van de de mensen in het stadion was al om kippenvel van te krijgen. Eenmaal boven moesten we nog 3 uur wachten op de overvolle staan tribunes. Gelukkig was het prachtig weer, volle zon op onze pannetjes! 5 minuten voor de start van de wedstrijd kwamen de mannen met de drums en de trommels, op door de rest van de supporters vrij gehouden vak, en toen ging het los! Een schuddend stadion had ik wel eens mee gemaakt in de hout in Alkmaar, maar dit sloeg werkelijk waar alles. En de wedstrijd begon goed voor ons (River) want na anderhalve minuut stonden we al op 0-1!! Wat een gekkenhuis! Vervolgens was de rest van de wedstrijd van het niveau MVV - Stomvogels Telstar, maar er was een moment in de 2de helft dat de trainer van River Plate rood kreeg, en iedereen in het River-vak begon hem toe te zingen (in het voor mij onverstaanbare Spaans) dus wij uit volle borst mee zingen (zo goed als we het mee konden bleruh) de dag erna zag ik op tv waarom hij de rode kaart had gekregen, hij deed de heil Hitler groet langs de zijlijn... (Dit kan alleen in Zuid-Amerika) heel slecht natuurlijk, maar wel machtig mooi om mee te maken, vooral de 20 minuten daarna (waarin het spel was stil gelegd) waren bizar. Overal fakkels, wc-rollen, gespring en gezang. Het was niet normaal. Vervolgens werden we door de brandweer met ijskoud water nat gespoten om de supporters letterlijk en figuurlijk af te laten koelen, ik dacht op dat moment aan het AFAS stadion waar je tijdens het klapperen met de klappertjes en alle boeren zijn homo al netjes gevraagd om te stoppen met de spreek-koren richting het PSV vak, anders zal de scheidsrechter de wedstrijd staken. De wedstrijd eindigde in een iet wat teleurstellende 1-1. Maar een ervaring (net als mijn eigenste vader tijdens het WK in Argentinië) later met trots aan mijn kinderen zal door vertellen. Mijn verdere verblijf in Buenos Aires bestond met name uit lekker eten, Don Jullio's, wauw! Vooraf heerlijke zwezerik, bloedworst en chorizo, en daarna een enorme entrecote van 400 gram met verrukkelijke patat (Vlamink kwaliteit) en natuurlijk een paar grandioze glazen Argentijnse wijn. Wat een leven! Ook ben ik flink wezen clubben, echt de meest geniale clubs heb je er. Het kost allemaal wel een hele flinke berg met geld, maar dam heb je wel wat! Verder vond ik de stad heel interessant, waande me soms terug in de tijd, vooral de eenmans kapperzaakjes waar ook maar 1 kapperstoel in staat, en 1 wat oudere statige kapper, deed me denken aan mijn Opa: Jaap Smit, herenkapper. En met name de inrichting van de zaakjes was vrijwel het zelfde als het kleine kamertje waar mijn opa vroeger zijn klanten knipte (toen was in Nederland dat beroep iets om trots op te zijn als man). Ook de schoenen poetsers op elke hoek van de straat me en de 60 jarige mannen in prachtige maar iets wat gedateerde pakken denken aan vervlogen tijden. Na de anderhalve durende top week in Buenos Aires bus gepakt naar Puerto de Iguazu, en ook dat was typies Zuid-Amerikaans, op het gigantische bus station bij mijn bus companey me ticket op gehaald en de uitleg gekregen dat mijn bus om 19:00 tussen halte 37 en 51 zou vertrekken, om 19:00 een hoop bussen, behalve de mijne, 19:15 nog steeds geen bus, en dan eindelijk om 19:30 kwam hij aan (nog best netjes voor Zuid-Amerikaanse begrippen) hup me tas er in, net als elke andere passagier. Maar de deuren van de bus bleven gesloten, en tot overmaat van ramp reed de bus nog weg ook, zonder passagiers. Naja dan denk je: die komt met een paar minuten wel weer terug, uhh nee niet dus. Gaat een half uur voorbij, een uur, twee uur, en daar sta je dan. Niemand die Engels spreekt, maar in paniek raken doe ik niet zo snel meer, ik bleef gewoon wachten. En na 3 uur wachten, ronde 22:30 kwam hij dan eindelijk aan. Geen excuses ofzo, nee gewoon hup naar binnen! Dus lieve mensjes doe eens lief tegen de NS, uurtje vertraging is niets, take a chilpill en maak je niet zo druk! Een dag later stond ik bij een van de mooiste natuurverschijnselen die ik ooit heb gezien, Iguazu Falls. Zoiets moois, iets wat je niet kunt beschrijven in een simpel reisverhaaltje, zal toch een poging wagen. Het is de droomvlucht in het kwadraat maar dan zonder de op Marijke Helweger lijkende elfjes. Overal aapjes, kleurrijke vlinders, regenbogen, unicorn's, schildpadden, tropische vogels waaronder de Van der Valk (beter bekend als de toekan). En natuurlijk de immense watervallen. Weer iets wat ik nooit zal vergeten. Evenals mijn hostel (hostel inn) waar ik het slechtste eten ooit heb gegeten, mijn culinaire hart brak van verdriet, en waar ik voedselvergiftiging ofzoietsdergelijks heb opgelopen. Heerlijk dus, ook de 28 urige busreis de dag erna is iets om niet snel te vergeten, na dat ik in de stromende regen voor mijn hostel eindelijk een taxi wist te krijgen kwam ik ruim op tijd aan bij het bus station, bus reed op tijd. Geen problemen dus tot zo ver, alleen begon het eten dat ik in de bus kreeg me na een uurtje parte te spelen. En kun je vertellen dat je dan niet lekker zit. Durfde geen poepje te laten, dit voor de angst voor een schepje jus in mijn boxer. Ook de boertjes die omhoog kwamen waren niet echt gewenst. En zoals het natuurlijk hoort te gaan kwam mijn bus 2 uur te laat aan in Tucuman waardoor ik mijn aansluitende bus naar Salta miste. En dan moet je zonder Spaans proberen een nieuw kaartje te regelen, das nie 1,2,3 gedaan. Maar dankzei Google translate en mijn puppie look heb ik het voor elkaar gekregen om een nieuw kaartje te krijgen zonder daarvoor opnieuw te hoeven betalen, enigste nadeel: van 21:00 tot 03:00 wachten op de bus, maar je leert je zelf goed kennen op zulke momenten, en kan zeggen dat ik er aardig onder de indruk ben! Die zelfde morgen om 8 uur ingecheckt in mijn hostel in Salta waar ik Bart en Jess (2 vage kennissen uit Alkmaar, ha-ha) heb laten weten dat ik gearriveerd was, maar dat ik nog even ging slapen. 5 uur later werd er aan de deur geklopt dat er dos amigo's uit Holandes waren, naja dan ga je je bed uit en probeer je een beetje aardig tegen ze te doen, iets wat volgens mij aardig lukte? Komen ze meteen met plannen om een auto te huren en gezellig een paar dagen samen op pad te gaan, iets waar ik natuurlijk helemaal niet op zat te wachten, maar ik heb een goede opvoeding gehad dus liet ze weten dat ik dat misschien wel leuk vond, we kijken wel even! 2 dagen later zat ik met ze in de auto hoor.. Wat een drama, Bart reed ons bijna dood tegen een rots, en Jess rijd midden in de nacht op de verkeerde weghelft omdat er een pijl naar rechts stond op de weg. Ik ben blij dat ik nog leef! Maar even zonder dollen, ik heb echt een geweldige week met ze gehad en dat weten ze! Met ze drieën in bed warme choco drinken en een filmpje kijken, zanger Rinus en Ronnie na gezongen, wijnhuisje bezocht, Amsterdamse accentjes opgezet, mensen in de maling genomen, over Nederlands eten gelult maar vooral heeel veel gelachen! We hebben nog 3 dagen langer in Salta vast gezeten omdat er geen bussen reden naar San Pedro de Atacama, dit omdat er 3 meter sneeuw was gevallen in het Andes gebergte. Maar gelukkig uiteindelijk wel aangekomen in Chili met ze drieën. In San Perdro zijn we nog 1 dagje samen opgetrokken, ik heb in San Perdo nog een tour gedaan door een paar valleien, was was leuk om te zien allemaal. Maar heb het voor me gevoel allemaal al eens een keer gezien elders in de wereld. Morgen om 6:30 me bed uit omdat ik een 3 daagse tour heb door de zoutvlakte van Boliva. De reden dat ik een tijdje niets geschreven heb is omdat ik hem 2 2 x aan toe niet opgeslagen heb, maar dit lijkt me wel weer een aardige stukje.
(26-5-2013 08:03)